I've been asked to give a talk at a church on Romantic Poetry; i.e. the poetry of the Romantic period. The body of my talk will consist of three parts; for each I plan to have a short musical interlude. The last part of my talk will concern the Numinous, for which I want a section from Chopin's Funeral March to be played.
At present I'm still looking for someone who can play my three interludes -- each short pieces by Chopin. The talk is on May 14th, so I still have a few weeks to find someone. If I can't find anybody, I'll just have to play recordings of the music, but that will definitely be less than ideal.
Thursday, 28 April 2011
Tuesday, 26 April 2011
No More Typewriters
That typewriters have become obsolete is not shocking; we are after all in an era of electronic tablets like the iPad that doesn't even have buttons any more, and eventually even the computer keyboard will become archaic. Yet, I cannot help but feel sad that typewriters have come to an end: A few days ago the last typewriter manufacturer in the world closed its doors.
The first story I have ever written was on a typewriter. I was about 10 years old when I wrote it. I can't remember the general plot of the story, but there are some detail I can still recall. It was a science fiction story. The hero had wavy blond hair. He was on a spaceship. The story began with someone calling his name. The were feline-like aliens. (I was probably watching Thunder Cats at the time.)
I can still remember the clacking of the keys; how one would insert the paper and turn the knob on the side to roll the page into place; how one would pull the lever on the right to move the whole drum to the left -- today's equivalent of the "Enter" / "Return" key; one ones fingers would get dirty when one when you have to replace the ink lint (is that what it is called, an ink lint?).
I'm suddenly nostalgic for typewriters.
The first story I have ever written was on a typewriter. I was about 10 years old when I wrote it. I can't remember the general plot of the story, but there are some detail I can still recall. It was a science fiction story. The hero had wavy blond hair. He was on a spaceship. The story began with someone calling his name. The were feline-like aliens. (I was probably watching Thunder Cats at the time.)
I can still remember the clacking of the keys; how one would insert the paper and turn the knob on the side to roll the page into place; how one would pull the lever on the right to move the whole drum to the left -- today's equivalent of the "Enter" / "Return" key; one ones fingers would get dirty when one when you have to replace the ink lint (is that what it is called, an ink lint?).
I'm suddenly nostalgic for typewriters.
Friday, 22 April 2011
Wednesday Afternoon: Jump & Insadong
After the visit to Mt. Nam and having lunch there in a restaurant in Seoul Tower, we went to see the theatrical martial art performance Jump. This was my fifth time to see it. An interesting thing I found out in the meantime is that my Taekwon-Do instructor, Master Kim-Hoon, was one of the first instructors for the original Jump-cast.
After the performance some of my colleagues and I went to walk a bit around Insadong. In Insadong street there are a variety of traditional Korean paraphernalia for tourists. The thought that came to me while meandering in Insadong is that there is nothing "new" to me any more. I've lost that fascination a tourist feels when in a new place. It's a pity. There is no more enchantment by the unknown. I nonetheless took some photos here as well, trying to recreate the fascination I felt when I first came to Korea. (The last photo was actually taken at Mt. Nam, not in Insadong.)
After the performance some of my colleagues and I went to walk a bit around Insadong. In Insadong street there are a variety of traditional Korean paraphernalia for tourists. The thought that came to me while meandering in Insadong is that there is nothing "new" to me any more. I've lost that fascination a tourist feels when in a new place. It's a pity. There is no more enchantment by the unknown. I nonetheless took some photos here as well, trying to recreate the fascination I felt when I first came to Korea. (The last photo was actually taken at Mt. Nam, not in Insadong.)
Korean brass bells |
Buddhist beads |
Traditional Korean theatre masks |
Old wall, tree and cherry blossoms |
Seoul
On Wednesday the foreign faculty at the university where I work were taken on an "excursion" by the university. Our first stop was Nam San, in Seoul. "Nam" means South and "san" is mountain, so it is literally the southern mountain in central Seoul. Mt. Nam is famous for its gigantic tower from where one can get a 360 degree view of Seoul. I took some pictures.
Seoul Tower and Cherrie Blossoms |
Down town Seoul |
The Han River that runs right through Seoul |
Thursday, 21 April 2011
Lady Gaga se "Judas" en die stryd met sonde
Lady Gaga se nuwe song “Judas” vanaf haar onlangse album “Born This Way” word baie ongunstig in Suid-Afrika bevind. Vele radioluisteraars het gevra dat die lied van die lug af verwyder word.
Die spreker in die liedjie noem dat sy verlief is op Judas en dat sy Judas se voete met haar hare sal was. Die spreker trek dus 'n paralel tussen Jesus en Judas en sê dat soos Maria Magdalena Jesus se voete met haar trane gewas het en met haar hare afgedroog het, so sal die spreker ook Judas se voete was. Judas word dus 'n paralele Messias of aanbiddingswaardige figuur. Haar liefde aan Judas is onvoorwaardelik. Sy sal Judas vergewe al sou hy haar belieg (“[lie] through his brain”); selfs al sou hy haar bedrieg, “three times,” sal sy Judas vergewe. Judas is nie goed vir die spreker nie, nogtans het sy vir Judas onvoorwaardelik lief, en daarom beskryf die spreker haarself as a “Holy fool.” By implikasie is Jesus dan ook 'n “Holy fool” omdat Jesus se liefde onvoorwaardelik is en omdat hy ons wat hom so gedurig bedrieg vergewe.
Die lied maak 'n vreemde draai met die brug wanneer die spreker haarself as 'n “Fame hooker, prostitute wench” beskryf wat haar gedagtes “vomits.” Die prostituut wat Jesus se voete gewas het, het haar vergifnis vir haar misdade in Jesus gevind. Die spreker in die “Judas” liedjie vind haar vergifnis in Judas: “Judas kiss me if offensed.” Maar ons weet dat Judas se soen die soen van 'n verraaier is. Sy is ongelukkig dat haar lojaliteit aan Judas nie volkome is nie, want “something's pulling me away from [Judas].” Dit is Jesus wat haar wegtrek van Judas af. Sy vind haarself in 'n tweestryd: “Jesus is my virtue, / Judas is the demon I cling to.”
Wat presies Lady Gaga se intensie met die lied is weet ek nie. Indien Judas die sonde in haar lewe is waarmee sy 'n “liefdesverhouding” het, dan het ek baie simpatie met haar. Ek het ook al geskryf oor my eie (liefdes)verhouding met sonde—gedigte geïnspereer uit 'n stryd met gewoonte sondes.
En nes Lady Gaga het ek myself ook al as 'n hoerbeskryf, in baie erger terme as sy:
Vier hierdie tipe gedigte het ek kritiek ontvang. Daar is vir my gesê dat deur ek oor die sonde skryf (al is dit my eie stryd daarmee), dat ek "rol in die sonde". Dat 'n mens nie in die sonde moet rol nie, is sekerlik goeie raad, maar die kunstenaar het 'n ander motief: om kommentaar te lewer oor die werklikheid. 'n Foto joernalis neem nie slegs fotos van blomme en mooi sonsondergange nie. 'n Ordentlike foto joernalis neem ook (of veral) fotos van ellende, van die afskuwelikheid van oorloë, van pyn en hartseer.
Enige een wat 'n eerlike bewustheid het vir sy of haar eie sonde, weet dat dit 'n tipe verliefdheid tot die daad is. Jy weet dit is sleg vir jou, maar kan dit nie help nie. Selfs die Apostel Paulus was eerlik hier oor:
Rom 7:18, 19, 24 “Want ek weet dat in my, dit wil sê in my vlees, niks goeds woon nie; want om te wil, is by my aanwesig, maar om goed te doen, dit vind ek nie. Want die goeie wat ek wil, doen ek nie, maar die kwaad wat ek nie wil nie, dit doen ek . . . Ek, ellendige mens! Wie sal my verlos van die liggaam van hierdie dood?”
Paulus was dit eens dat as 'n Christen voer 'n mens 'n tweestryd: “Want ek verlustig my in die wet van God na die innerlike mens; maar ek sien 'n ander wet in my lede wat stryd voer teen die wet van my gemoed en my gevange neem onder die wet van die sonde wat in my lede is” (Rom 7:23). Daar is twee wette in ons; twee magte: een goed en een sleg; die invloed van Jesus en die invloed van Satan. Lady Gaga se lied beskryf dit as: “Jesus is my virtue, / Judas is the demon I cling to.”
Daar is 'n oomblik van hoop in Lady Gaga se lied, daardie sinsnede “Jesus is my virtue.” Nêrens probeer sy haarself verdedig nie. Sy erken dat sy 'n “Fame hooker, prostitute wench” is wat aan sonde vasklou – byna sonder hoop. Paulus se uitlating is soortgelyk: “Ek, ellendige mens! Wie sal my verlos van die liggaam van hierdie dood?”
Maar dan antwoord Paulus sy vraag: “. . . Jesus Christus, onse Here!” (Rom 7:25); soos Lady Gaga: “Jesus is my virtue.”
Ek probeer nie Lady Gaga se liedjie verdedig nie. Ek stem saam dat dit 'n onsmaaklike trand het, nes my sonde-gedigte. Nietemin, dit openbaar 'n pertinente Christelike punt: Die stryd met sonde is 'n intieme werklikheid – byna soos verslawing en wat is verliefdheid anders as verlawing? Maar daar is hoop: “Jesus is my virtue.” Paulus gaan verder in sy rede en sê dat “die Wet van die Gees van die lewe in Christus Jesus het my vrygemaak van die wet van die sonde en die dood” (Rom 8:2). Paulus se raad is om ons hoop op God te hou en ons gedagtes weg te draai van die “vleeslike,” en eerder geestelike dinge te bedink. Dit verg 'n doelbewustelike keuse om eerder die “geestelike dinge” te bedink (Rom 8:5). Uiteindelik, soos Jesus gesê het, moet ons kies—ons kan nie twee meesters volg nie. Dis of Judas of Jesus.
Totdat jy nie self uit ervaring weet hoe moeilik dit is om teen intieme sondes te stry nie, moet nie te haastig wees om Lady Gaga te oordeel nie. Totday jy nie self weet hoe dit voel om deur sonde "gepimp" te word tot 'n "opgefokte hoer" nie, moenie my te vinnig oordeel nie.
Daar is twee dinge wat ek oor Lady Gaga kan sê. Dis nie my tipe musiek nie, maar daar is geen twyfel dat sy 'n uitmuntende stem het nie, en baie talentvol is nie. Tweedens, sy's braaf. Dit sit nie in enige een se broek om te doen wat sy doen nie. Noem dit maar sensasionalisme as jy wil. Hoe ook al, dit vereis binnegoed om jouself so bloot te stel.
Ten laaste, wat dink ek van die reaksie van Suid-Afrikaners om te vra dat die liedjie van die radiogolwe verwyder word? Ek hou daarvan. Verbruikers moet meer proaktief wees in wat hulle behoeftes is. Dit is nie nodig dat ons alles opvreet wat die media vir ons gooi nie. Ons moet 'n keuse gegun word en ons strewe moet wees na kwaliteit. Ek hoop Suid-Afrikaners sal ook begin om al daardie ander (Afrikaanse) gemors wat die radiogolwe so besoedel te kritiseer.
Die spreker in die liedjie noem dat sy verlief is op Judas en dat sy Judas se voete met haar hare sal was. Die spreker trek dus 'n paralel tussen Jesus en Judas en sê dat soos Maria Magdalena Jesus se voete met haar trane gewas het en met haar hare afgedroog het, so sal die spreker ook Judas se voete was. Judas word dus 'n paralele Messias of aanbiddingswaardige figuur. Haar liefde aan Judas is onvoorwaardelik. Sy sal Judas vergewe al sou hy haar belieg (“[lie] through his brain”); selfs al sou hy haar bedrieg, “three times,” sal sy Judas vergewe. Judas is nie goed vir die spreker nie, nogtans het sy vir Judas onvoorwaardelik lief, en daarom beskryf die spreker haarself as a “Holy fool.” By implikasie is Jesus dan ook 'n “Holy fool” omdat Jesus se liefde onvoorwaardelik is en omdat hy ons wat hom so gedurig bedrieg vergewe.
Die lied maak 'n vreemde draai met die brug wanneer die spreker haarself as 'n “Fame hooker, prostitute wench” beskryf wat haar gedagtes “vomits.” Die prostituut wat Jesus se voete gewas het, het haar vergifnis vir haar misdade in Jesus gevind. Die spreker in die “Judas” liedjie vind haar vergifnis in Judas: “Judas kiss me if offensed.” Maar ons weet dat Judas se soen die soen van 'n verraaier is. Sy is ongelukkig dat haar lojaliteit aan Judas nie volkome is nie, want “something's pulling me away from [Judas].” Dit is Jesus wat haar wegtrek van Judas af. Sy vind haarself in 'n tweestryd: “Jesus is my virtue, / Judas is the demon I cling to.”
Wat presies Lady Gaga se intensie met die lied is weet ek nie. Indien Judas die sonde in haar lewe is waarmee sy 'n “liefdesverhouding” het, dan het ek baie simpatie met haar. Ek het ook al geskryf oor my eie (liefdes)verhouding met sonde—gedigte geïnspereer uit 'n stryd met gewoonte sondes.
Belydenis
Ek dans met haar. Vat haar styf
om die lyf. Speen aan haar peul-
bors. Hawe haar kors tortuur tong
in my mond. Stort my ongebore
half-kinders in haar kreng brakbuik.
Miopies beskou ek haar vigs
minnenswaardig. Noktambulis
eienaardig is my sinlike wellus
vir haar. Sonde is my houvrou.
Sonde
sy flankeer met my,
lek haar kraakblou lippe af met ’n skilfer tong
en flankeer met my
haar koue linkerhand krewel my broek af
haar benerige regterhand speel met my hare
haar asem, lou soos die dood, walm vanuit ’n diep kasme
in my nek – die tyd vir vrek het aangebreuk
my siel slaan in sweet uit soos na seks
bevlek met onne:
onheil
ongeregtigheid
onbarmhartigheid
só flankeer sy met my,
en ek weet – nou’s dit tyd om te sterf,
af te sterf en die wêreld ’n reiner plek agter te laat,
’n bietjie purer: daar’s een sondaar minder
en daarvoor sterf ek gewillig
En nes Lady Gaga het ek myself ook al as 'n hoerbeskryf, in baie erger terme as sy:
Soos ’n opgefokte hoer
met ’n pruimmoer, ’n suursmoel,
’n opgedroogte hart wat lanklaas
geklop het, lankal uitgeplukte oë
en afgekapte hande, vuilsiekte
en wonde, ’n swartsak vir ’n siel.
Só, het die sonde my gepimp.
Vier hierdie tipe gedigte het ek kritiek ontvang. Daar is vir my gesê dat deur ek oor die sonde skryf (al is dit my eie stryd daarmee), dat ek "rol in die sonde". Dat 'n mens nie in die sonde moet rol nie, is sekerlik goeie raad, maar die kunstenaar het 'n ander motief: om kommentaar te lewer oor die werklikheid. 'n Foto joernalis neem nie slegs fotos van blomme en mooi sonsondergange nie. 'n Ordentlike foto joernalis neem ook (of veral) fotos van ellende, van die afskuwelikheid van oorloë, van pyn en hartseer.
Enige een wat 'n eerlike bewustheid het vir sy of haar eie sonde, weet dat dit 'n tipe verliefdheid tot die daad is. Jy weet dit is sleg vir jou, maar kan dit nie help nie. Selfs die Apostel Paulus was eerlik hier oor:
Rom 7:18, 19, 24 “Want ek weet dat in my, dit wil sê in my vlees, niks goeds woon nie; want om te wil, is by my aanwesig, maar om goed te doen, dit vind ek nie. Want die goeie wat ek wil, doen ek nie, maar die kwaad wat ek nie wil nie, dit doen ek . . . Ek, ellendige mens! Wie sal my verlos van die liggaam van hierdie dood?”
Paulus was dit eens dat as 'n Christen voer 'n mens 'n tweestryd: “Want ek verlustig my in die wet van God na die innerlike mens; maar ek sien 'n ander wet in my lede wat stryd voer teen die wet van my gemoed en my gevange neem onder die wet van die sonde wat in my lede is” (Rom 7:23). Daar is twee wette in ons; twee magte: een goed en een sleg; die invloed van Jesus en die invloed van Satan. Lady Gaga se lied beskryf dit as: “Jesus is my virtue, / Judas is the demon I cling to.”
Daar is 'n oomblik van hoop in Lady Gaga se lied, daardie sinsnede “Jesus is my virtue.” Nêrens probeer sy haarself verdedig nie. Sy erken dat sy 'n “Fame hooker, prostitute wench” is wat aan sonde vasklou – byna sonder hoop. Paulus se uitlating is soortgelyk: “Ek, ellendige mens! Wie sal my verlos van die liggaam van hierdie dood?”
Maar dan antwoord Paulus sy vraag: “. . . Jesus Christus, onse Here!” (Rom 7:25); soos Lady Gaga: “Jesus is my virtue.”
Ek probeer nie Lady Gaga se liedjie verdedig nie. Ek stem saam dat dit 'n onsmaaklike trand het, nes my sonde-gedigte. Nietemin, dit openbaar 'n pertinente Christelike punt: Die stryd met sonde is 'n intieme werklikheid – byna soos verslawing en wat is verliefdheid anders as verlawing? Maar daar is hoop: “Jesus is my virtue.” Paulus gaan verder in sy rede en sê dat “die Wet van die Gees van die lewe in Christus Jesus het my vrygemaak van die wet van die sonde en die dood” (Rom 8:2). Paulus se raad is om ons hoop op God te hou en ons gedagtes weg te draai van die “vleeslike,” en eerder geestelike dinge te bedink. Dit verg 'n doelbewustelike keuse om eerder die “geestelike dinge” te bedink (Rom 8:5). Uiteindelik, soos Jesus gesê het, moet ons kies—ons kan nie twee meesters volg nie. Dis of Judas of Jesus.
Totdat jy nie self uit ervaring weet hoe moeilik dit is om teen intieme sondes te stry nie, moet nie te haastig wees om Lady Gaga te oordeel nie. Totday jy nie self weet hoe dit voel om deur sonde "gepimp" te word tot 'n "opgefokte hoer" nie, moenie my te vinnig oordeel nie.
Daar is twee dinge wat ek oor Lady Gaga kan sê. Dis nie my tipe musiek nie, maar daar is geen twyfel dat sy 'n uitmuntende stem het nie, en baie talentvol is nie. Tweedens, sy's braaf. Dit sit nie in enige een se broek om te doen wat sy doen nie. Noem dit maar sensasionalisme as jy wil. Hoe ook al, dit vereis binnegoed om jouself so bloot te stel.
Ten laaste, wat dink ek van die reaksie van Suid-Afrikaners om te vra dat die liedjie van die radiogolwe verwyder word? Ek hou daarvan. Verbruikers moet meer proaktief wees in wat hulle behoeftes is. Dit is nie nodig dat ons alles opvreet wat die media vir ons gooi nie. Ons moet 'n keuse gegun word en ons strewe moet wees na kwaliteit. Ek hoop Suid-Afrikaners sal ook begin om al daardie ander (Afrikaanse) gemors wat die radiogolwe so besoedel te kritiseer.
Labels:
celebrity,
creative writing,
entertainment,
music,
poem,
south africa
Tuesday, 19 April 2011
Wednesday, 13 April 2011
Notisie
Vanoggend was ek laat -- seker sowat 5-10 minute -- vir ons weeklikse departementele vergadering. Ek was nog nooit afwesig vir die vergadering nie en hierdie was die eerste keer in die byna drie jaar wat ek hier werk dat ek laat kom.
Niemand het dit eens opgemerk nie . . .
Niemand het dit eens opgemerk nie . . .
Saturday, 9 April 2011
Martin Grant
The fashion designer Martin Grant really knows how to draw beautiful feminine lines for his women's collection. He brings out a special sensual quality that I like, which makes his models look like queens.
Monday, 4 April 2011
Liefdesgedigte en erotiese verse
Ek het deur die jare 'n klomp liefdesgedigte en erotiese verse geskryf wat net digitale stof in 'n digitale laai opgaar. Skielik besluit ek toe om maar nog 'n blog te begin waar ek van hierdie gedigte kan afstof en uitstal. Maak gerus 'n draai by Ingelegde Lywe.
Ek stel veral belang in kollaborasies, maw saamwerk kunsprojekte. Dalk sou jy van my gedigte wou gebruik en dit toonset tot musiek, of miskien inspireer dit jou tot sketse of fotografie of 'n kort animasie film. Die gedigte op Ingelegte Lywe is onder 'n Creative Commons-lisensie, so sulke kollaborasies word verwelkom. As jy met iets nuuts vorendag kom, laat weet my gerus en miskien kan ons dit dan ook op Ingelegde Lywe plaas of op die woordkunswebblad Pyp-Aanlyn.
Friday, 1 April 2011
Miyavi in the Low Countries
My favorite guitarist, the Japanese sensation, Miyavi is busy with his world tour. He performed on a radio program yesterday -- here's a little outtake below:
While on tour, Miyavi is promoting a "Pray for Japan" campaign that's gathering donations through the Japanese Red Cross Society for victims of the recent natural disasters that struck Japan.
After his show in Brussels he'll be heading towards Germany, Austria, Italy, Hungary, Poland, Sweden, Finland and in May he'll be back in Tokyo. Unfortunately, again, there is no Korea stop. )-;
His English has improved quite a bit since the last interview I saw him in. I'm also following his tweets on Twitter, and although he uses lots of slang and abbreviations, I'm also noting an improvement in his English. I'm guessing that he must have a personal English tutor traveling with him. Now that's I job I would have liked -- getting to travel the world with one of the greatest guitarists alive!
While on tour, Miyavi is promoting a "Pray for Japan" campaign that's gathering donations through the Japanese Red Cross Society for victims of the recent natural disasters that struck Japan.
After his show in Brussels he'll be heading towards Germany, Austria, Italy, Hungary, Poland, Sweden, Finland and in May he'll be back in Tokyo. Unfortunately, again, there is no Korea stop. )-;
His English has improved quite a bit since the last interview I saw him in. I'm also following his tweets on Twitter, and although he uses lots of slang and abbreviations, I'm also noting an improvement in his English. I'm guessing that he must have a personal English tutor traveling with him. Now that's I job I would have liked -- getting to travel the world with one of the greatest guitarists alive!
Subscribe to:
Posts (Atom)